بررسی رابطه ی بین پس انداز و رشد اقتصادی در ایران طی دوره ی زمانی (۱۳۸۷-۱۳۴۰)

نقش پس انداز در تعیین سرمایه گذاری و رشد اقتصادی، از جمله موضوعاتی است که همواره درتنظیم سیاست ها و نظریه های اقتصادی مدّ نظر بوده است. هدف این مطالعه بررسی رابطه بین پس انداز و رشد اقتصادی در ایران طی دوره ی 1340-1387 می باشد. در این مطالعه سعی شده است با استفاده از روش هم انباشتگی جوهانسن- جوسلیوس، رابطه بین پس انداز ورشد اقتصادی مورد بررسی وتجزیه وتحلیل قرار گیرد. همچنین تلاش شده است تا نوع رابطه علّیت بین پس انداز و رشد اقتصادی با استفاده از آزمون علّیت بر مبنای الگوی تصحیح خطای برداری تعیین گردد. نتایج آزمون هم انباشتگی جوهانسن – جوسلیوس، نشان می دهد که یک رابطه هم انباشتگی بلند مدّت مثبت بین متغیّرهای مذکور وجود دارد. همچنین براساس آزمونهای علّیت وجود هیچ نوع رابطه علّی گرنجری در بلندمدّت بین متغیّرهای مورد نظر به اثبات نرسید ولی در کوتاه مدّت یک رابطه علّی گرنجری از طرف رشد اقتصادی به پس انداز در ایران به اثبات می رسد. این امر می تواند حاکی از باشد که در ایران منابع لازم برای رشد اقتصادی از طریق مبانی غیر از پس انداز (همانند درآمدهای نفتی) تأمین می شود.